Deze blog post ik wat later dan normaal. Daar heb ik een reden voor. Ik heb afgelopen weekend (incl. de maandag) weer een ‘terugval’ gehad die ik even achter me wilde laten. Tot nu toe weeg ik me elke ochtend en dat goed omdat ik elke dag wel iets terugging in gewicht, soms maar enkele grammen, maar ook daarmee was ik tevreden. En nu zat ik al meer dan een week op hetzelfde gewicht. Snapte er niets van, want ik hield me wel aan m’n voedingsvoorschriften. Werkte voor mij super demotiverend. Zo erg zelfs, dat ik me van het weekend weer vergrepen heb aan zakken (ja, je leest het goed: meervoud, geen zak, maar zakken) snoep.
Gelukkig had ik maandagavond weer mijn Skype consult met Rachida. We hebben er uitgebreid over gesproken en ze gaf aan dat ik haar ook altijd mag bellen/appen tussen de consulten door. Ook nu weer wist Rachida mij te motiveren en heeft ze bruikbare tips gegeven: niet meer elke dag obsessief op de weegschaal staan en misschien een keer een of twee dagen een maaltijd overslaan. Dat heb ik gedaan en dat had direct resultaat. Vanochtend op de weegschaal: 68,8 kg. Later deze ochtend nog even na laten wegen (nadat ik al 1,5 liter water en ontbijt op had): 69,2 kg. Lijkt logisch. Mijn streefgewicht is mijn ideale gewicht: 68.1 kg. Dus officieel nog maar 700 gram te gaan.
Vandaag zag ik een collega die al even niet gezien had door de overlap van onze vakantie en zij grapte ‘nog even en dan is er helemaal niets meer van je over’. Nou, dat valt wel mee hoor: 1.76 meter en 68 kg zie je echt niet zomaar over het hoofd. Ik ben benieuwd naar fase 3 waarin ik mag sjoemelen, maar eerst nog even naar de 68,1 kg en dan constant blijven. Ik ruik de overwinning.
