Wat kan endorfineherstel voor jou betekenen?

Wat is het endorfine herstelplan?

Positieve emoties, gedachten en energie vormen de bouwstenen van geluk. Hierbij komt endorfine vrij, een stofje dat de vrijgave van 2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine in het beloningssysteem activeert

Endorfine is de ‘gaspedaal’ die het beloningssysteem activeert. Werkt endorfine minder goed, zal er minder 2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine geactiveerd worden. Dit heeft tot gevolg dat het beloningssysteem sterkere prikkels (compensaties) nodig heeft om geactiveerd te worden

Compensaties

Een slecht werkend beloningssysteem ervaren de meeste mensen als ‘iets tekort komen’ in het leven. Dit ‘lege’ gevoel wordt gecompenseerd door meer te eten (vooral ‘lege’ koolhydraten en troostvoeding), harder werken, meer kopen of door het gebruik van genotsmiddelen. Bij kinderen met AD(H)D vertalen deze compensaties zich bijvoorbeeld in verslavingen zoals internet, computerspelletjes en overmatige consumptie van zoete frisdranken, junkvoeding, snoep en exorfinen.

Oorzaken

De oorzaak van een falend beloningssysteem is het herhaaldelijk overstimuleren van endorfine en 2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine waardoor ‘resistentie’ of ongevoeligheid van deze stoffen ontstaat. Vooral troostvoeding (suiker en exorfinen), stress, drugs en chemische stoffen zoals paracetamol en smaakversterkers (E621) liggen aan de basis van deze ongevoeligheid. De symptomen van een slecht werkend beloningssysteem verschillen volgens de ernst (fasen) van de endorfine-resistentie:

1. De fase-1 aandoeningen zijn ADD, ADHD, dysforieen lichte depressie. Andere kenmerken zijn uitstelgedrag, moeite met motivatie, neiging tot verslavingen en stressgevoeligheid.
2. Fase-2 komt voor bij autisme, diabetes type 2, burn-out, major depressie en andere stress-gerelateerde aandoeningen. De stressgevoeligheid, angsten, dysforieen beloningscompensaties zijn hier meer uitgesproken dan bij fase-1.
3. De laatste fase zien we vooral bij CVS/ME, MCS, therapieresistente depressie, osteoporose, Alzheimer en de ziekte van Parkinson. Fase-3 is gekenmerkt door chronische moeheid , (panische) angsten, anhedonieen moeite met het loslaten van negatieve ervaringen. Het komt ook voor bij migraine, oorsuizen (tinnitus) en epilepsie.

Het endorfinesysteem wordt door het DPP-IV enzym beschermd tegen lichaamsvreemde opiaten (exorfinen), zoals men aantreft in gluten, zuivel en soja. Exorfinen werken als endorfine-imitators met een versnelde endorfine-resistentie tot gevolg, waardoor ook de activatie van 2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine afneemt. Uit onderzoek blijkt dat het exorfinen-vrij dieet de hersengolf-activiteit ^R en ADHD Rproblematiek normaliseert. Moeders die koemelk flessenvoeding geven hebben vijftig procent meer kans op een ADHD-kind in vergelijking tot een kind dat gevoed is met moedermelk ^R. Koemelk-exorfinen hebben een tot 100 keer grotere exorfinen activiteit dan humane melk.

Het DPP-IV enzym is uniek. Het heeft meer dan 70 functies, waaronder het reguleren van de endorfine activiteit in de hersenen. Het herstelt onder meer leaky gut, candida, middenoorontsteking en astma.

Stress

Het beloningssysteem én het stress-systeem in de hersenen worden beiden aangestuurd door endorfine. Binnen het stress-systeem werkt endorfine als een stress ‘rempedaal’. De dubbele werking van endorfine (beloningen activeren en stress remmen) heeft tot gevolg dat mensen met een endorfine-resistentie minder beloningen ervaren en minder goed met stress om kunnen gaan. Dit uit zich onder meer door ‘een kort lontje’, snel geïrriteerd zijn en innerlijke onrust. Door de stress grijpen deze mensen sneller naar troostvoeding (beloningen) om tot rust te komen. Hierdoor wordt de problematiek verergert en ontstaat er een vicieuze cirkel…. Men ziet dan ook vaak in de anamnese dat mensen met een endorfine probleem de verschillende fasen van een endorfine-resistentie chronologisch doorlopen. Men begint bijvoorbeeld met AD(H)D en eindigt met CVS, Alzheimer en osteoporose.

Voeding

Suiker en exorfinen activeren endorfine en 2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine via dezelfde route als andere genotmiddelen zoals alcohol, nicotine, drugs en troostvoeding R. In aanvang veroorzaken dergelijke middelen een toename van endorfine en 2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine R. Na verloop van tijd gebeurt echter het omgekeerde. Hetlichaam, hersenen, zintuigen en onze cellen stompen af op deze (chronische) overstimulatie R. Omdat het steeds moeilijker wordt om het endorfine/2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine niveau op peil te houden, gaat men op zoek naar alsmaar sterkere prikkels met onder meer eetstoornissen, verslavingen of excessief seksueel gedrag tot gevolg.

Exorfinen

Exorfinen zijn morfine-achtige eiwitten uit gluten, zuivel, soja, spinazie en schimmels. Sommige van deze exorfinen, zoals bijvoorbeeld caseïne-exorfinen zijn 10 keer krachtiger dan een gelijke hoeveelheid morfine R. Ze veroorzaken op termijn (althans bij mensen met een exorfinen-belasting) een progressieve ongevoeligheid van het endorfine/2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine beloningssysteem en het immuun-systeem.
Exorfinen worden afgebroken door het DPP-IV enzym. De oorzaak van een exorfinen-belasting is een verminderde werking van het DPP-IV enzym. Dit kan door verschillende factoren worden veroorzaakt. Sommige mensen zijn alleen overgevoelig voor soja-exorfinen, anderen voor gluten- of caseïne-exorfinen. Exorfinen kunnen door middel van een exorfinen-urineonderzoek bepaald worden.

Exorfinen in de media

Wist u dat een exorfinen- en suikerarm dieet al na 10 dagen de bloeddruk, cholesterol en bloedsuikerspiegel verbetert R ? Geen enkel geneesmiddel komt nog maar in de buurt van deze vooruitgang. De exorfinen problematiek is niet zo bekend in België en Nederland. In Amerika halen exorfinen op diverse manieren de media. Dr. William Davis, cardioloog uit New-York beschrijft glutenals opiaten (exorfinen) die het endorfinesysteem overactiveren (video). Dr. Greger’s visie op koemelk-exorfinen (video). Exendo werkt samen met een ervaren lab dat alle exorfinen analyseert (een wereldprimeur, voorheen werden alleen de exorfinen uit gluten en zuivel geanalyseerd).

Exorfinen en astma

Astma is een aandoening die voorkomt bij 25% van de kinderen. 50% van de baby’s krijgen astma-remmers R. Eind 2012 bleek uit onderzoek dat de helft van de kinderen astma-vrij waren indien ze troostvoeding vermijden R. Een percentage dat oploopt tot meer dan 90% indien men bijkomend het DPP-IV enzym suppleert. Uit een recent onderzoek blijkt dat mensen die DPP-IVenzym-remmers nemen vaker moe zijn, hooikoorts en andere luchtweginfecties ontwikkelen R . DPP-IVremmers worden gebruikt voor de behandeling van diabetes type II , hoewel recent onderzoek laat zien dat deze geneesmiddelen niets wijzigen aan de glucose en insulinespiegel R . Wat we wel weten is dat ze de kans op kanker aanzienlijk doen toenemen R R1R2.
Minder dan 5% van de artsen is op de hoogte van het verband tussen voeding en astma of is bereid andere voeding te adviseren i.p.v. puffers met corticoïden. Ouders worden verkeerd voorgelicht zonder dat ze beseffen wat de lange termijn effecten zijn van corticoïden. (pagina: exorfinen en astma)

De prenatale fase

De zwangerschap is de cruciale periode voor de rijping van het endorfine/2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine beloningssysteem. Wordt de afgifte van endorfine abnormaal gestimuleerd door prenatale stress, roken, drugs, alcohol en/of troostvoeding, raakt het beloningssysteem reeds uitgeput nog voor de baby is geboren.
Een baby beschikt nog niet over KOR receptoren R. Deze receptoren dienen als een demper om de twee beloningsreceptoren van het endorfinesysteem (MORen DOR) af te remmen R. De consequentie is dat een baby geen verweer heeft tegen het toedienen van externe opiaten zoals exorfinen uit melk en oxytocine, een stof die wordt ingezet om de weeën te versnellen. Zonder deze KOR-rem verzwakken de MOR en DOR receptoren R. Deze endorfine gestuurde receptoren activeren de vrijgave van 2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine R R1 R2, zodat de kans op het ontwikkelen van ADD en ADHD aanzienlijk toeneemt. Maar liefst 67 procent van de kinderen met AD(H)D werden op de wereld gezet met oxytocine R (vervolg artikel).

Een laag endorfine/2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine niveau heeft tot gevolg dat men zich niet zo prettig voelt. De verminderde gevoeligheid van het beloningssysteem betekent dat er voortaan sterkere stimuli nodig zijn om dat onprettige gevoel op te heffen en de motivatie aan te wakkeren. Dit fenomeen noemt men ‘hedonische adaptatie’ R: men raakt erg snel gewoon (uitgekeken) aan positieve dingen. In die mate dat men op deze hedonische draaimolen alsmaar op zoek gaat naar nieuwe prikkels. Dit kan gezien worden als de basisproblematiek van ADD, ADHD en depressie. Kinderen met ADD en ADHD zijn bovenmatig geïnteresseerd in zaken die het beloningssysteem stimuleren zoals troostvoeding en amusement (bv. internet, computerspelletjes).

Genot staat centraal in onze maatschappij. Paul Verhaegen, professor psychologie verbonden aan de universiteit van Gent schrijft: ‘ We genieten ons te pletter, maar niemand is tevreden’ R . Hij vervolgt: ‘Klassieke neurosen maakten plaats voor persoonlijkheids- of identiteitsstoornissen. We zagen met de jaren veel meer eetstoornissen opduiken. Depressies ook. Een soort veralgemeende ontregeling.’

De kunst van het loslaten

Onlangs is een onderzoek verschenen met de titel “Dynorphins Regulate Fear Memory: from Mice to Men“. Hierbij beschrijft men dat mensen die pijn, trauma’s en nare ervaringen uit het verleden herbeleven of niet kunnen loslaten, veel te weinig dynorphin hebben. Herstelt men de werking van dat stofje kunnen ze deze ervaringen en angsten veel gemakkelijker loslaten.

Dynorphin stuurt een van drie receptoren aan van het endorfinesysteem, namelijk de KOR. Deze receptor reguleert het loslaten van belastende emoties en ervaringen en staat centraal in de beleving van spirituele ervaringen en het verwerken van prikkels en stress. Uit diverse onderzoeken blijkt dat het loslaten van verslavingen – met name het ontwennen van roken, alcohol, geneesmiddelen en drugs – makkelijker verloopt als deze receptor goed werkt. De meeste entheogene middelen danken hun bewustzijnsverruimend en spiritueel effect aan de werking van de KOR. Deze receptor staat voor verbondenheid, vergeving, doorvoelen zonder angst en het opkomen voor zichzelf en de eigen behoeften. (vervolg van de pagina: ‘hooggevoeligheid en de werking van endorfine‘).

Hooggevoeligheid

Hypersensitiviteit of HSP komt voor bij zowat 20% van de bevolking R. Het lichaam en de hersenen beschikken over de unieke capaciteit om zowel fysieke als psychische pijn te verwerken. Deze capaciteit is voor een groot deel afhankelijk van de dynorphin dynamiek. Mensen met HSP, hechtingsproblemen (bv. borderline) en de fysieke complicaties van een falende dynorphin-werking (bv. CVS, ME, fibromyalgie, anorexia en MCS) hebben vaak een langdurig behandeltraject gevolgd. Vaak faalt psychotherapie en andere behandelingen omdat het lichaam de pijn niet kan loslaten. De therapeutische inzichten worden niet geïntegreerd omdat het lichaam de oude ervaringen als het ware ‘vasthoudt’.

Exendo heeft een behandelplan uitgewerkt om de KOR (dynorphin) werking te herstellen. Een van de eerste effecten van deze behandeling is zoals een cliënt beschreef: ‘loslaatvermoeidheid en loslaatverdriet”. De pijn vindt een vrij kanaal, het lichaam hoeft de pijn niet meer vast te houden. Wat volgt is een natuurlijk verwerkingsproces in een lichaam met een verwerkingscapaciteit. (vervolg van de pagina: ‘hooggevoeligheid en de werking van endorfine‘).

AD(H)D en depressie

De KOR zijn een van de drie receptoren van het endorfinesysteem. Deze receptoren hebben als functie om de twee beloningsreceptoren van het endorfinesysteem (MOR en DOR) af te remmen na een heftige stimulatie (door bv. exorfinen, Ritalin®, drugs of alcohol). De KOR receptoren werken als een 2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine, endorfine, oxytocine en serotonine antagonist, ze schakelen de werking van deze neurotransmitters uit. Kort samengevat betekent dit dat chronische stimulatie van het endorfine/2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine beloningssysteem een proces activeert dat ‘hedonische adaptatie’ wordt genoemd. Het gevolg is dat men nog amper kan genieten van gewone dingen en supersnel gewoon raakt aan positieve ervaringen. Met andere woorden, het beloningssysteem is verzadigd.

Het beloningssysteem van de hersenen is niet ingesteld op een chronische aanvoer van sterke beloningen. Des te meer het beloningssysteem wordt geactiveerd, des te groter is de remmende activiteit van de KORreceptoren. Exorfinen hebben van alle voedingsstoffen het grootste effect op het stimuleren van de MORen DOR beloningsreceptoren. Zo is B-casomorphin, een exorfine uit melk tien keer krachtiger dan een zelfde hoeveelheid morfine R (zie overzicht exorfinen). Recent werd aangetoond dat KOR receptoreninstaan voor het transport van 2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine en serotonine R. Wanneer de KOR werking te heftig (hyper) is, leidt dit tot depressie en AD(H)D-achtige symptomen. (vervolg van dit artikel).

Verslavingen

Om de verslavingsproblematiek te begrijpen dient men niet zozeer te kijken naar wat verkeerd is aan een verslaving. Maar wel aan wat er zo goed aan is. Met andere woorden wat is de meerwaarde en welke tekorten vult het op. Bijna alle verslavingen hebben te maken met met opwekken van endorfine. Deze stof komt vrij bij liefde, verbondenheid, genot en rust. Workalcoholics scoren endorfine via de erkenning die ze krijgen van hun werk. Shoppers door wat ze kopen, mensen met eetstoornissen verhogen hun endorfine niveau via voeding en seksverslaafden via seksuele handelingen. Volgens professor Nutt werd de beurscrash veroorzaakt door een elite van bankiers die cocaïne snoven en daardoor overmoedig werden. Deze uiteenlopende benaderingen om endorfine te scoren ontstaan vanuit dezelfde basis, namelijk een structureel tekort in de werking van het endorfinesysteem (vervolg: verslavingen en Ritalin®).

Plan je gratis consult voor De Biologie van Geluk

Wil je graag meer weten over ons programma De Biologie van Geluk naar aanleiding van het lezen over het endorfine herstelplan? Vul dan het formulier in of lees eerst nog iets meer over De Biologie van Geluk.

Veelgestelde vragen

Hoe gaat die endorfine mij helpen mijn dieet vol te houden?

Wat zijn endorfinen?

Endorfinen zijn de gelukshormonen die je lichaam eigenlijk zelf aan maakt/zou moeten maken. Een gezonde endorfinebalans zorgt ervoor dat je je happy voelt tijdens het sporten, vrijen of…. (vr)eten.

Hoe merk je dat je een tekort aan endorfinen hebt?

Je voelt je (meer dan normaal) neerslachtig, moe(deloos), hebt nergens fut voor ook de leuke dingen stel je uit. In een gevorderd stadium lijd je aan AD(H)D, depressie of stress en diabetes type-2. Maar er zijn ook mensen die drukte en stress creëren om geen leegte te voelen.

Hoe kom ik erachter of ik endorfine-resistentie heb?

Neem contact op met Liesbeth of jouw Nederland Slank begeleider en vraag naar het endorfine-herstelplan. Dan krijg je een uitgebreide vragenset toegestuurd die zo is opgesteld dat je hem niet kunt manipuleren. Je antwoorden geven een resultaat dat in fasen aangeeft of, en zo ja in welke mate, je endorfineresistent bent.

Help! Ik heb blijkbaar een endorfine-tekort, hoe komt dat?

Wees gerust, het is vast niet (helemaal) jouw schuld. Wellicht heeft je moeder al met stress of depressie te maken gehad, junkfood gegeten of ben je met behulp van het opiaat oxytocine ter wereld gekomen. Dan ben je sowieso al gevoeliger geweest voor verleidingen als (over)eten, drank drugs of andere verslavingen die jouw endorfinereceptoren (ontvangers) afstompen.

Help (2) Hoe kom ik er vanaf?

Wees gerust (2). Help is on the way! In overleg met je coach kun je een op maat gemaakt supplementen-pakket bestellen dat jouw lichaam binnen afzienbare tijd weer in balans brengt. Het doel is dat je beter slaapt, eet en zowel geestelijk als lichamelijk beter in je vel komt te zitten.

Wat zijn dat voor pillen? kom ik daar nog wel vanaf?

De producten die we gebruiken zorgen ervoor dat je receptoren voor de endorfine-stofjes weer gaan werken. Ze herstellen de aanwezigheid en de werking van insuline-, 2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethaanamine-, endorfine- en GABA- receptoren o.a.

Die receptoren zijn namelijk door een overmaat van die stofjes verloren gegaan.

Als je daarna een beetje netjes gedraagt, qua levensstijl, ligt het voor de hand dat ze blijven 🙂

En dat je de suppletie kunt afbouwen.

Is het endorfine-herstelplan voor iedereen geschikt?

De tests waarmee wij vaststellen of je al dan niet endorfine-resistent bent zijn algemeen erkend in de medische wereld en zeer accuraat. Als hieruit blijkt dat jij aan endorfine-tekorten lijdt, zul je zeker gebaat zijn bij een door onze experts voor jou persoonlijk samengesteld supplementen-pakket.

Je zult er natuurlijk zelf ook nog een beetje je best voor moeten doen. Maar zoals een van onze ervaringsdeskundigen zei; je hebt het gevoel dat je er niet meer alleen voor staat.

Endorfine-resistentie is een wijdverbreid probleem en is gelieerd met heel veel klachten.

Wil je meer weten, vraag dan een gratis consult aan

Het Endorfine Herstelplan boek bestellen

In het Endorfine Herstelplan legt Lucas Flamend uit hoe dat kan. De schrijver weet waarover hij spreekt: hij kwam zijn persoonlijke diagnoses te boven door een grondige aanpassing van zijn levensstijl, gebaseerd op de inzichten van de epigenetica, en zag dat die aanpak ook werkte bij zijn cliënten.

Het Endorfine Herstelplan is een bruikbare en praktische toepassing van de integrale epigenetica. Het biedt de lezer inzicht in de dynamiek van oorzaak en gevolg en helpt verbanden te zien, eerder dan losstaande feiten. Schaf het boek Endorfine Herstelplan nu aan via onderstaande formulier.

Onze westerse levensstijl brengt veel stress met zich mee. Stress die we angstvallig proberen te compenseren. Met een pizza, een ijsje, een sigaret, een slaappil of een glas wijn… Middelen die kortstondig helpen, maar op termijn net voor méér stress zorgen, omdat ze de werking van het endorfinesysteem uitputten. Wil je meer weten over onze gelukshormonen? Bestel het boek van Lucas Flamend via Nederland Slank!

Referenties

[1] Silva, S.V., Malcata, F.X. (2005). Caseins as source of bioactive peptides. International Dairy Journal.

[2] Smotherman, WP., Robinson, SR. (1992). Prenatal experience with milk: fetal behavior and endogenous opioid systems. Neurosci Biobehav Rev.

[3] Sokolov, OIu. Et al. (2007). [Regulatory peptides and psychomotor development in infants.] Vestn Ross Akad Med Nauk].

[4] Sokolov, OY. et al. (2005). Reactions between beta-casomorphins-7 and 5-HT2-serotonin receptors. Bull Exp Biol Med.

[5] Songok, EM. et al. (2010). CD26/dipeptidyl peptidase IV (CD26/DPPIV) is highly expressed in peripheral blood of HIV-1 exposed uninfected female sex workers. Virol J.

[6] Sorrell, JM. et al. (2003). Cytokines and glucocorticoids differentially regulate APN/CD13 and DPPIV/CD26 enzyme activities in cultured human dermal fibroblasts. Arch Dermatol Res.

[7] Sromova, L. et al. (2010). Dipeptidyl peptidase-IV in synovial fluid and in synovial fluid mononuclear cells of patients with rheumatoid arthritis. Clin Chim Acta.

[8] Stark, H. et aal. (1986). Degradation of beta-casomorphin in the rat brain in vivo. Biomed Biochim Acta.

]9] Stefanović, V. et al. (1998). Kidney ectopeptidases in gentamicin and mercuric chloride-induced acute renal failure. Cell Physiol Biochem.

[10] Stuknytė, M. et al. (2015). Release of wheat gluten exorphins A5 and C5 during in vitro gastrointestinal digestion of bread and pasta and their absorption through an in vitro model of intestinal epithelium. Food Research International.

[11] Sun, Z. et al. (2003). Relation of beta-casomorphin to apnea in sudden infant death syndrome. Peptides.

[12] Svedberg, J. et al. (1985). Demonstration of beta-casomorphin immunoreactive materials in in vitro digests of bovine milk and in small intestine contents after bovine milk ingestion in adult humans. Peptides.

[13] Takahashi, M. et al. Isolation and characterization of oryzatensin: a novel bioactive peptide with ileum-contracting and immunomodulating activities derived from rice albumin. Biochem Mol Biol Int.

[14] Taldone, T. et al. (2008). Inhibition of dipeptidyl peptidase-IV (DPP-IV) by atorvastatin. Bioorg Med Chem Lett.

[15] Teschemacher, H. et al. (1997). Milk protein-derived opioid receptor ligands. Biopolymers.

Dit artikel is overgenomen van Exendo.be