Inleiding Alcoholgebruiksstoornis (AUD) is wereldwijd een aanzienlijk gezondheidsprobleem dat miljoenen levens beïnvloedt en bijdraagt aan tal van maatschappelijke en gezondheidsproblemen. Alleen al in de Verenigde Staten is ongeveer 31% van alle dodelijke verkeersongevallen het gevolg van dronken bestuurders, wat in 2021 leidde tot een verbijsterend aantal van 13.384 verloren levens. Dit is geen anomalie; een tienjarige review van 2012-2021 toonde aan dat jaarlijks bijna 10.850 mensen stierven door incidenten met dronken rijden. Naast verkeersongevallen zijn de gezondheidsimplicaties even verwoestend. In 2015 veroorzaakte leverziekte 78.529 sterfgevallen, waarvan bijna de helft (47%) toe te schrijven was aan alcohol.
Ondanks overtuigend bewijs van de destructieve impact van AUD, blijft er een opvallend gebrek aan effectieve behandelingsmogelijkheden, wat de kritische noodzaak onderstreept om alternatieve therapeutische benaderingen te verkennen. Een veelbelovende benadering is het richten op het enzym fosfodiësterase 4 (PDE4), dat een centrale rol lijkt te spelen in neuro-immune modulatie en de beloningscircuits van de hersenen. Een recente studie onderzocht het potentieel van apremilast, een PDE4-remmer, als een nieuwe behandeling voor AUD.
Momenteel zijn er slechts drie door de FDA goedgekeurde medicijnen beschikbaar voor de behandeling van AUD, elk met eigen beperkingen en uitdagingen. De therapietrouw is laag en de terugvalpercentages zijn hoog. Deze beperkingen benadrukken duidelijk de noodzaak om nieuwe, effectievere opties te vinden met minder bijwerkingen.
Onderzoekers testten eerst de effectiviteit van apremilast bij het verminderen van overmatige alcoholinname bij muizen. De resultaten toonden aan dat apremilast significant binge-drinken verminderde in beide geslachten vergeleken met muizen die een controlemiddel kregen. Deze reductie werd zowel in een acute test als in een chronische test over een 4-weekse periode waargenomen.
Na preklinische studies bij muizen voerden de onderzoekers een dubbelblinde, placebo-gecontroleerde studie uit naar de effecten van apremilast op alcoholconsumptie bij mensen met AUD. Apremilast bleek de dagelijkse alcoholinname en de frequentie van zware drinkdagen aanzienlijk te verminderen in vergelijking met de placebogroep. Op basis van het gebruik ervan bij psoriasis vertoonde apremilast ook een gunstig veiligheidsprofiel.
Hoewel deze studie bemoedigende inzichten biedt in het potentieel van apremilast voor het beteugelen van alcoholconsumptie bij mensen met AUD, laten bepaalde methodologische details en resultaten veel open vragen over wat betreft de interpretatie. Zorgen over de betrouwbaarheid van gegevens, de specificiteit van apremilast's effecten, en de lange-termijn gegevens zijn nodig om de belofte van het medicijn als een AUD-therapie volledig te evalueren.
Het is van cruciaal belang om de effectiviteit van het medicijn op lange termijn, de veiligheid en het risico op terugval na stopzetting te evalueren. Toekomstig onderzoek zou zich moeten richten op de chronische effecten van apremilast, vooral omdat een behandeling voor AUD waarschijnlijk hogere doses zou vereisen dan typisch gebruikt voor de behandeling van psoriasis.
De zoektocht naar innovatieve therapieën voor AUD, zoals apremilast, is ongetwijfeld een kritieke onderneming. Hoewel apremilast belofte toont als een nieuwe behandeloptie, blijven er nog veel vragen over de doeltreffendheid en veiligheid ervan. De voorlopige successen van apremilast rechtvaardigen verder onderzoek, maar voor nu moet het optimisme voorzichtig blijven.